Van klei tot keramiek

Klei fascineert me vanaf het eerste moment dat ik het in handen kreeg, in 1995. 

Het is een prachtig materiaal, met zijn eigen dynamiek, met een enorme zeggingskracht, maar ook met eigen grenzen. Het daagt me uit die grenzen op te zoeken en tegelijkertijd de samenwerking, de connectie te zoeken tussen mijn ideeën en de krachten van het materiaal.

Klei vormt zich in mijn handen. Moeiteloos of met weerbarstigheid. Als ik iets wil wat niet kan scheurt of barst het. Maar als ik het materiaal met gevoel, met respect behandel kan ik de klei heel goed uitnodigen met me mee te gaan in het vormen en daarmee in het weergeven van mijn impressie.

Verstilling en rust zijn de kernwoorden van mijn werk en juist die uitstraling wil ik overbrengen op de kijker. 

De kijker via en met  het kunstwerk laten wegzinken in intens aanwezig zijn in dat moment en daarmee even volledige rust laten ervaren.

Werk uit klei ontstaan, gebakken tot steen. Een mooie cyclus, de klei is tenslotte ontstaan uit de verwering van steen.

Het oorspronkelijke materiaal door mij omgevormd tot een nieuwe, nu decoratieve functie.

Met mijn werk wil ik die verwering, omvorming en verstilling van de rotssteen naar het keramische steen laten zien.  

De vorm, die leidend is in het werk, is een afleiding van een natuurlijke vorm, mijn impressie van die vorm.

De verwering komt tot uitdrukking in de tere dunne wanden en de huid van het werk: ruw en zanderig tegenover de glans van het glazuur. Als de buiten- en binnenkant van een steen.

De verstilling wordt gevormd door de beweging, die gevangen is in de vorm.

Ik bouw al mijn werk met de hand op van klei met zilverzand. Na de biscuitstook spuit ik de buitenkant met een (sinter)engobe, wat een fluweelachtige structuur geeft en glazuur ik de resterende delen voor een glanzende tegenhanger.

Af en toe maak ik uitstapjes naar porselein of gebruiksvoorwerpen.

Hieronder vindt u een selectie uit mijn werk.